معماری سبز

 از معماران هلندی ساكن آمستردام درخواست شد كه یك كلوب دوچرخه سواری برای پیست بزرگ Hainan در چین بسازند. طرح پیشنهادی آنها شیشه ای بود كه به یك عمارت كلاه فرنگی چسبیده با فضایی بر روی سقف برای دوچرخه سواری كه منحنی ایجاد شده در آن یادآور پاگودای سنتی است.

بازدیدكنندگان می توانند دوچرخه اجاره كرده و در پیست فضای باز دوچرخه سواری كنند و یا می توانند از كافه تریای این كلوب لذت ببرند و بر روی پلكان بزرگی كه در وسط این عمارت بیضی شكل قرار گرفته بنشینند.











 

 
منبع: سایت خبری / تحلیلی معماری نیوز - ترجمه : سمیه پیلوار

نوشته شده در جمعه 23 تير 1391برچسب:,ساعت 19:1 توسط محمد احمدی|

 
یوتوپیای مدرن در اتش؛ ابژه بتنیِ لوکوربوزیه و وضعیت تصعیدی مدرنیسم
اتوود سرویس خبر:   'گروه ترجمه و تحقيقات اتووود
 
مـنـــــــبـع : http://www.guardian.co.uk
 
 
 

 

بخش هایی از مجموعه مسکونیِ شهر درخشانِ لوکوربوزیه یا همان یونیت دی هبیتیشن؛ یکی از مهمترین یادمان های معماری مدرن فرانسه در مارسی، در اتش سوخت. مامورین اتش نشانی در یک جدال 12 ساعته با اتش توانستند محوطه ی اتش گرفته طبقه اول این مجموعه نه طبقه بتنی را مهمار کنند.

سه تا از واحدهای این مجموعه ساختمانی که نوعا به عنوان مجموعه مسکونی ایده ال پس از جنگ جهانی دوم خوانده می شود به کل در اتش سوخت و چندتایی دیگر از واحدهای مدولار مجموعه نیز اسیب های جدی دیدند. لوکوربوزیه این مجموعه را که همچون یک روستای عمودی در نظر اورده بود حدفاصل سال های 1947 تا 1951 طراحی کرد و ساخت، ساختمان که از حرکت ملهم شده است، شبیه کشتی بخاری است که در پارک لنگر انداخته است، این مجموعه 334 واحدی با جمعیتی بالغ بر 1600 نفر که در واحدهای دوبلکس اپارتمانی ضد صدای مجهز به مبلمان دهه 1950 زندگی می کنند، شهرت جهانی دارد.

اینجا و اینجا و اینجا نیز می توانید مقالاتی را مشاهده فرمایید که نگاه لوکوربوزیه به شهر، محله و خانه را تدقیق می کند

 

مجموعه مسکونی مارسی، ساخته لوکوربوزیه طعمه حریق شد

مجموعه مسکونی مارسی، ساخته لوکوربوزیه طعمه حریق شد

مجموعه مسکونی مارسی، ساخته لوکوربوزیه طعمه حریق شد

مجموعه مسکونی مارسی، ساخته لوکوربوزیه طعمه حریق شد

مجموعه مسکونی مارسی، ساخته لوکوربوزیه طعمه حریق شد

نوشته شده در جمعه 23 تير 1391برچسب:,ساعت 18:44 توسط محمد احمدی|

استادیوم فوتبال تهران / كوروش رفیعی

علیرغم تلاش های قبلی برای احداث مجموعه ورزشی های مرتبط با فوتبال در ایران، امید است كه این طرح راه حلی برای رفع كمبود این فضاها در كشور باشد.

اختصاصی معماری نیوز: علیرغم تلاش های قبلی برای احداث مجموعه ورزشی های مرتبط با فوتبال در ایران، امید است كه طرح كوروش رفیعی راه حلی برای رفع كمبود این فضاها در كشور باشد.

این طرح شامل مجموعه ای كم نظیر با امكانات كامل نظیر هتل، استادیوم، مجموعه ورزشی، دفاتر، فروشگاه ها، پاركینگ و حتی زمین های بازی ورزش برای كلیه گروه های سنی با دکترهای متخصص در این مجموعه است كه تمام انتظارات و نیازهای فوتبالیست ها و طرفداران را برآورده می سازد.

 


:ادامه مطلب:
نوشته شده در پنج شنبه 22 تير 1391برچسب:,ساعت 15:6 توسط محمد احمدی|

 

عکس های زیبا از دکوراسیون داخلی

 

 

 

 

 


:ادامه مطلب:
نوشته شده در پنج شنبه 22 تير 1391برچسب:,ساعت 14:29 توسط محمد احمدی|

 ساختمان E8 نتیجه یک مسابقه طراحی است که با هدف توسعه بلندپروازانه پارک فن آوری " آلاوا " برگزارشد .


تصمیم گرفته شد که این طرح طوری توسعه پیدا کرده که تا زمین های نزدیک مراتع و جنگل های بلوط پیش برود. اما هدف علیرغم تغییر و تحولات غیر قابل اجتنابی که با ورود ساختمان ها ایجاد می شد، حفظ مکان با دوره های زمانی و با تثبیت فرمت آن بود.



 ساختمان E8 به شکل یک صلیب با حفظ مناظر طبیعی بنا شد. این مسئله مهم است اما مسئله مهم تر آن است که اگر در آینده طبیعت این منطقه محو شود، این ساختمان شیشه ای یادآور آن محیط و زمان خواهد شد .



در ساخت بنای E8 ، استراتژی کنترل آب و هوا با استفاده از یک لایه ضدآب داخلی  و یک پوشش خارجی دیگر شبیه آفتابگیر برای تهویه ساخته شده است. در فصل زمستان، اتاق میانی عایقی است که ساختمان را از هوای سرد بیرون دور نگاه می¬دارد و در روزهای گرم، سیستم به گونه ای تعبیه شده که با اختلافات فشار، فضای داخلی را به صورت طبیعی خنک می کند.
















 
 
منبع: سایت خبری / تحلیلی معماری نیوز - ترجمه : سمیه پیلوار
کلیدها , طراحی ساختمان , تکنولوژی نوین

نوشته شده در چهار شنبه 21 تير 1391برچسب:,ساعت 13:34 توسط محمد احمدی|

طاق

از دیدگاه مهندسی طاق از لغزاندن یک منهنی در امتداد خط راستی که عمود بر صفحه قوسی است بدست می آید و به نام های طاق گهواره ای و یا طاق خوانده می شود. بر رسی های انجام شده نشان می دهد که این نوع طاق از هزاره سوم پیش از میلاد در میان رودان ( بین النهرین) رایج بوده است در کاخ آکادی (آشونا) نمونه ای از این طاق های در مجرای آب ساخته می شده که مصالح آن از آجر پخته با ملات قیر تشکیل می شده است.

از نخستین نمونه های طاق می توان به طاق های آجری نیم دایره ای اشاره کرد که مربوط به ۱۳۰۰ پیش از میلاد بوده است و در شوش یافت شده و مصالح آن از آجر بوده است. ورودی های زیگوران چغازنبیل مربوط به سال ۱۲۵۰ پیش از میلاد پوشش طاقی داشته است. این فرم طاق سازی بعد ها در ایران تکامل یافت و اوج آن در زمان ساسانیان در ساختمان های طاقی شکل مثل طاق کسری در تیسفون مشاهده می کنیم. دلیل استفاده از این روش را کمبود مصالح چوبی و از بین رفتن جنگل ها می دانند.

پس از دوره ساسانیان در دوره های مختلف اسلامی این فرم طاق سازی عمومیت خود را حفظ کرده و نمونه های دیگری از این روش در مساجد ، بازارها و بسیاری از آثار اسلامی بهوجود آمد.

طاق آهنگ:طاق آهنگ مانند یك نیم استوانه است كه با مصالح بنّایی اجرا می شود و بر روی دو دیوار باربر و دیوار انتهای قوس قرار می گیرد. معروف ترین و بزرگترین طاق از این نوع، طاق كسری در تیسفون با 30 متر ارتفاع و 25 متر دهانه قوس است.

طاق آهنگ

یك مقبره ایلامی با طاق آهنگ در موزه شوش مربوط به هزازه دوم قبل از میلاد.

طاق چهاربخش:هرگاه دو طاق آهنگ، یكدیگر را به طور قایم قطع كنند، از تقاطع آنها، یك طاق چهار بخش تشكیل می شود؛ مانند طاق شبستان غربی مسجد جمعه اصفهان

طاق چهار بخش

شبستان غربی مسجد جمعه اصفهان؛ طاق شبستان از نوع چاربخش است.

طاق تویزه:طاق و تویزه مانند یك نیم استوانه آجری یا خشتی است كه دنده های قوسی شكلی در داخل طاق، به نام تویزه وجود دارد و بار سقف را این تویزه ها به دیوار زیرین انتقال می دهند

طاق و تویزه

طاق و تویزه در سمت شمالی مسجد النبی یا همان مسجد شاه سابق

طاق کلنبه: جهت اجرای طاق كلنبه (ابتدا چهار تویزه همانند شكل 15 بر روی چهار پایه طاق می زنند و سپس بین تویزه ها را با خشت و آجر پر می كنند

طاق كلنبه

 طرز اجرای طاق كلنبه در مسجد حضرت علی (ع) در شهر یزد

 

+ نوشته شده در  جمعه ششم دی 1387ساعت 11:39 بعد از ظهر  توسط arash  |  نظر بدهید

زاها حدید- موزه هنرهای نمایشی

  مطالعات تحلیلی سیستم­های سازمانی و رشد در جهان طبیعی، منجر به رسیدن به مجموعه­ای از جانمایی و توپولوژی­هایی گشت که زبان متمایزی را در طراحی مرکز هنرهای نمایشی به­وجود آوردند. این متن­ها و طراحی­های طبیعی، بوسیلۀ انرژیی که تأ مین کنندۀ سیستم­های همجوار است و کاهش ثانویۀ انرژی که به علت گسترش سازماندهی ساختار می­باشد، شکل می­پذیرد. انرژی مرکز هنرهای نمایشی نمادی از حرکت حاکم بر کالبد شهری در معابر سرپوشیدۀ پیاده و گردشگاه مشرف به دریای منطقۀ فرهنگی است،_دو جزء اولیۀ متقاطع سایت، منشعب کردن الگوریتم و رشد_ روندهای شبیه­سازی است که در بازنمایی گسترش فضایی استفاده می­گردد و در مجموعۀ هندسی پایه قرار می­گیرد، سپس دیاگرام­ها برنامه­ریزی شده و تفسیرات معماری در یک سری از دوره­های متوالی به آن اضافه می­شود. در این ترکیبات ابتدائی، تحلیل زیستی از دیاگرام­های تجریدی به طراحی معماری تغییر شکل می­دهد. محورهای مرکزی منطقۀ فرهنگی ابوظبی، معبر راهرو مانندی است که از موزۀ طبیعی شیخ زاید تا دریا ادامه دارد. این محورهای مرکزی و تقابل عمل آن­ها با گردشگاه مشرف به دریا، در جایی که جزیره شکل می­گیرد، مجزا می­شود، کالبدهای داخل شاخص و ساختار فضاهای اصلی این مرکز معنا می­یابد، یک انشعاب هندسی به­وجود می­آورد. دیاگرام فعل و انفعالات مسیرها، یک سیستم سازماندهی اولیه برای بنا و حرکتی از یک طرح عمومی به سمت ساختار آتی طرح را به­طور کامل و صحیح میسر می­سازد. فرم تندیس گونۀ مرکز هنرهای نمایشی از حرکات خطوط پدیدار می­شود، بتدریج به درون جزئی رشد یابنده گسترش می­یابدکه مانند شبکه­ای از شاخه­ها و انشعابات متوالی است. بادهای وزنده در اطراف سایت، بر پیچیدگی معماری می­افزاید. بناهایی که در ارتفاع و عمق هستند و در کالبد خود دارای نقطه­های اوج چندگانه در فضاهای اجرایی می­باشند،  ساختاری ارتجاعی مانند میوه­ها در یک درخت انگور  را دارند و نمای آنها به سمت غرب و نزدیک به آب است. ارتفاع بنا به 62 متر می­رسد و قسمتی از مجموع خمیدگی­ ساختار از موزۀ دریایی شروع شده و به جنوب موزۀ گوگنهایم ابوظبی در انتهای شمالی سایت می­رسد. با اینکه مرکز حجم در لبۀ آبی قرار دارد، مرکز هنرهای نمایشی با قرار گرفتن در مرکز محورها اعتبار بیشتری می­یابد. این ترتیب، بلوک ماتریس گونه در Arterial Road (جادۀ شریانی) را جدا می­کند و نماهایی به سمت دریا و خط آسمان ابوظبی جلوه­گر می­شود. تالار کنسرت بالای چهار تأتر کوچک قرار گرفته است و اجازه می­دهد که نور روز به درون نفوذ کند و جلوه­های مهیجی از دریا و خط آسمان شهر از پنجرۀ عظیم آن دیده شود. سرسراهای محلی هر یک از تأترها بازدیدکنندگان را به سمت دریا هدایت می­کنند تا با یک دید ثابت با محیط اطرافشان ارتباط برقرار بکنند. در قسمت شمالی بنا رستورانی با یک تراس بزرگ و سقفی سایه­انداز قرار داردکه مرکز کنفرانس مجاور در بالای تأتر را در دسترس قرار می­دهد. قسمت آموزشی هنرهای نمایشی در بالای تأتر تجربی و در قسمت جنوبی قرار دارد، در همان حال در قسمت انتهای غربی این تندیس که به تردد پیاده در بعضی مناطق یاری می­رساند، پلی مرکز هنرهای نمایشی را به ناحیۀ مرکزی پیوند می­دهد.

http://eventspace.persianblog.ir/  :منبع

نوشته شده در چهار شنبه 21 تير 1391برچسب:,ساعت 12:56 توسط محمد احمدی|

هتل قصر ابوظبی، سوئیت قصر

        مکان: ابوظبی، امارات /هزینه هر شب اقامت: بین 3500 تا 12 هزار دلار /اندازه: 2230 فوت مربع

      ویژگی: برخورداری از 3 تخت خواب بزرگ و مجلل، بالکنی بسیار بزرگ با چشم اندازی بسیار زیبا، حمام هایی از سنگ مرمر و جکوزی، آسانسور شخصی که امکان دسترسی مستقیم به داخل سوئیت را فراهم می کند و تزییناتی مجلل و باشکوه از بهترین مواد، همه در قصری کوچک واقع در هتل قصر امارات قرار گرفته اند!

 

پالمیلا ریزورت، ویلا کُرتز

        مکان: لُس کابُس، مکزیک /  هزینه هر شب اقامت: بین 8 تا 14 هزار دلار/اندازه: 10 هزار فوت مربع 

ویژگی: برخورداری از 4 اتاق خواب که دو عدد از آنها دارای بالکن و چشم اندازی بی نظیر به آبهای اقیانوس بوده، 4 حمام، آشپزخانه داخلی و خارجی، استخری بزرگ، دفتر کار، خدمه 24 ساعته در زمینه های مختلف و قرار گرفتن در منطقه ساحلی خصوصی، بخشی از امکانات این محل اقامت لوکس را در مکزیک تشکیل می دهد.

 

آتلانتیس، سوئیت پل

        مکان: جزیره پارادایز، باهاماس / هزینه هر شب اقامت: در حدود 20 هزار دلار/اندازه: 4740 فوت مربع

ویژگی: علت نامگذاری این سوئیت به محل قرار گیری آن در میان دو برج این هتل باز می گردد. لوستری از طلا، سقف های شیشه ای، دو مرکز تفریحی و حمام هایی مجلل و باشکوه به همراه جکوزی بخشی از امکانات مجلل و پیشرفته این سوئیت را تشکیل می دهد.

 

 هتل پلازا، سوئیت رویال پلازا

        مکان: نیویورک، آمریکا /هزینه هر شب اقامت: 30 هزار دلار / اندازه: 4490 فوت مربع 

ویژگی: این سوئیت با الهام از دربار لویی پانزدهم ساخته شده و دارای سه اتاق خواب، اتاق سرگرمی، یک کتابخانه شخصی شامل برخی از کتاب های نفیس انتشارات آسولاین، سالن ورزش، آشپزخانه به سبک وایکینگ وامکانات کامل صوتی و تصویری است.

 

هتل مارتینز، پنت هاوس پرستیژ 

 مکان: کن، فرانسه / هزینه هر شب اقامت: 35 هزار دلار/اندازه: 3390 فوت مربع           

ویژگی: دو اتاق خواب، بالکنی بزرگ با چشم اندازی زیبا به خلیج کن و کوه ها و جزایر اطراف آن، ارائه خدمات 24 ساعته، استخر روباز، استفاده از فن آوریهای نوین و امکانات تفریحی پیشرفته بخشی از امکانات مختلف این پنت هاوس را تشکیل می دهد.

 

هتل پالمز، سوئیت هیو هفنر

    مکان: لاس وگاس، آمریکا / هزینه هر شب اقامت: 40 هزار دلار/ اندازه: 9 هزار

فوت مربع

ویژگی: در این واحد دوبلکس تقریبا برای 250 نفر فضا وجود دارد. تخت خواب گردان با سقف شیشه ای، استخر و جکوزی با دیواره های شیشه ای، میز بیلیارد، اتاق سرگرمی و امکانات کامل صوتی و تصویری، آسانسور شیشه ای، سالن ورزش و اتاق ماساژ بخشی از امکانات بزرگترین سوئیت جهان را تشکیل داده است.

 

هتل رئیس جمهور ویلسون، سوئیت رویال پنت هاوس

        مکان: ژنو، سوئیس /هزینه هر شب اقامت: 65 هزار دلار/اندازه: 5511 فوت مربع 

ویژگی: دومین سوئیت بزرگ جهان پس از سوئیت هیو هفنر که در طبقه هشتم هتل رئیس جمهور ویلسون واقع شده و دارای 12 اتاق، 12 حمام با امکانات کامل، میز بیلیارد، سالن ورزش، آسانسور و تراس شخصی است.

نوشته شده در چهار شنبه 21 تير 1391برچسب:,ساعت 12:51 توسط محمد احمدی|

 معماری ارگانیک

http://eventspace.persiangig.ir/image/86-12-15/Frank%20Lioyd%20Wright.jpg

از معماری رحم تا گور- که انسان زندگی خود را آغاز و به پایان می برد- پیوسته خود را در فضاهای مختلف می یابد؛ اما کمتر فضایی- که در طول زندگی، انسان را در خود جای می دهد- ویژگی های کالبدی معماری اول و آخر انسان را دارا می باشد.
بخش اعظم عمر ما، در فضاهای مختف بناها سپری می شود که به کمک ساختارها و جداره ها شکل گرفته اند. این فضاها، محیطی را ایجاد می کنند که بسیاری از فعالیت های ما در آن صورت می گیرد.
در این کاوش بر آن بوده ایم تا کلیت فضای معماری را مورد بحث قرار دهیم؛ چرا که فضا نخستین عنصر مورد استفاده ی معمارو طراح می باشد.
معماری ارگانیک Organic Architecture
فلسفه ی طراحی معمارانه مربوط به اوایل قرن بیستم که بیان می دارد یک بنا باید ساختارو پلانی داشته باشد که نیازهای کارکردی آن با محیط طبیعی اش هم ساز باشد و فرم یک وضوح عقلانی و کلیتی یک پارچه به خود بگیرد. شکل ها یا فرم ها در چنین حالتی اغلب خطوط طراحی نا منظمی هستند و یه نظر می رسد به فرم های موجود در طبیعت شبیه می باشند {معماری اندام وار یا اندامین معادل های فارسی آن هستند.}
ارگانیک Organic
{مشخصه ی} مربوط به اشکال و فرم های دارای خطوط کناره نما (contours) ی نامنظم، کهبهنظر می رسد به خطوط کناره نمای گیاهان یا حیوانات زنده شباهت دارند.{اندامین ,می تواند معادلفارسی آن باشد.}
فضا
فضا ، نخستین عنصر مورد استفاده ی طراح و رکن اصلی طراحی داخلی است. ما نه تنها در این فضا حرکت می کنیم ؛ بلکه در آن شکل ها را می بینیم؛ صداها را می شنویم ؛ نسیم ملایم و گرمای خورشید را احساس می کنیم و رایحه ی گل ها را استشمام می کنیم. فضا ، ویژگی های لذت بخش و زیبای چنین عناصری را از پیرامون خود می گیرد.
فضا همچون سنگ و چوب ، یک ماده ی اصلی است ، اما بی شکل و نامتراکم. فضای لایتناهی تعریف نشده است ؛ با این حال ،هنگامی که عنصری در حوزه ی آن قرار بگیرد ، روابط چندگانه ای - هم بین فضا و عناصر و هم بین خود این عناصر- ایجاد می شود. بنابراین ، چنین روابطی فضا را شکل می دهند و ما هم آن را درک می کنیم.
فضاهای معماری
با نظم دادن به عناصر هندسی نظیر نقطه ، صفحه ، و حجم می توان به بیان چگونگی و تعریف فضا پرداخت. در مقیاس معماری ، این عناصر اصلی در مورد ستون ها و تیرها به شکل خط و در مورد دیوارها ، کف ها و سقف ها به شکل صفحه در می آیند.
یک ستون نشانگر یک نقطه در فضا است و آن را قابل روئت می کند.
دو ستون ، پرده ای فضایی را در ذهن تداعی میکند که می توان از میان آن گذشت.
هرگاه ستون ها به عنوان تکیه گاه یک تیر قرار بگیرند ، جبهه های صفحه ای شفافی را در فضا ترسیم می کنند.
یک دیوار ، صفحه ای است برای جدا کردن مکانی از مکان دیگر.
کف ، به کمک مرزهای داخلی محدوده ی فضا را مشخص می کند.
سقف ، سرپناهی است برای فضای زیرین خود.
عناصری که نام برده شد در طراحی بنا در کنار یک دیگر قرار می گیرند تا به بنا شکل بدهند؛ درون و بیرون آن را از یک دیگر جدا کنند و مرزهای فضای داخلی را مشخص کنند.
فضاهای خارجی
شکل ، اندازه ونظم خاص یک بنا ، گویای واکنشی است که طراح نسبت به نیازهای کاربردی ، جنبه های فنی و ساختاری ساختمان ، جنبه های اقتصادی و ویژگی های حاکی از نقش و حالت آن دارد. علاوه بر این ، یک معمار باید بافت فیزیکی محل بنا و فضای خارجی آن را نیز در نظر داشته باشد.
یک بنا می تواند از چند طریق با محل خود در ارتباط باشد : امکان دارد در آن ادغام شده و یا بر آن مشرف باشد. ممکن است که بخشی از فضای خارجی را احاطه کرده و یا آن را به تصرف خود در آورد. بعضی مواقع هم یکی از نماهای بنا به شکل خاصی در آورده می شود تا یکی از ویژگی های آن را منعکس کند و یا مرز آن با فضاهای خارجی را نشان دهد. در هر دو صورت ، بایستی به روابط بالقوه ای که دیوارهای خارجی بنا ، بین فضای داخلی و خارجی به وجود می آورند توجه زیادی شود.
از خارج به داخل
دیوارهای خارجی یک بنا ، مرز میان فضای داخل و خارج را تشکیل داده و نشانگر ویژگی های هر کدام هستند. این دیوارها ، ممکن است ضخیم و سخت بوده و مرز کاملا مشخصی را میان محیط محدود داخل و فضای خارج ایجاد کنند و یا این که نازک و شفاف باشند و تا حدی فضای داخل و خارج بنا را در یک دیگر ادغام کنند.
پنجره ها و راهروهای ورودی که در دیوراهای جانبی بنا تعبیه می شوند ، فضای ارتباطی بین داخل و خارج آن را تشکیل می دهند. معمولا شکل ، اندازه و آرایش آنها بیان گر برخی از خصوصیات فضای داخل بناست. بعضی از فضاهای ارتباطی ، هم به خارج و هم به داخل بنا پیوستگی دارند، به گونه ای که می توان از آنها به عنوان رابطی میان این دو محیط استفاده برد.
یکی از انواع معمول چنین فضاهایی در بناهای مسکونی، ایوان است. تنوع در فرهنگ و در اقلیم، موجب پیداش اشکال مختلفی از این ساختار شده است که از آن جمله می توان ایوان سراسری، ایوانک سرپوشده را نام برد.
فضای داخلی
به محض ورود به یک بنا، احساس می کنیم در بند و محصور شده ایم. علت این امر، وجود عناصری چون کف ، دیوار و سقف است که فضای داخل بنا را ممحصور کرده اند. این عناصر معماری، حد و مرز فیزیکی بناها را مشخص می کنند؛ فضا را محصور می کنند؛ برای آن مرز تعیین می کنند و آن را از فضاهای داخلی اطراف و فضای خارج آن متمایز می سازند.
کف، سقف و دیوارها، تنها مشخص کنندگان کمیت فضا نیستند ؛ چرا که ظاهر و شکل این عناصر و طرح پنجره ها و ورودی ها ، این فضای محصور را با ویژگی های خاص مربوط به معماری و فضا ، می آرایند. کاربرد اصلاحاتی نظیر تالار اصلی، فضای سرپوشده، اتاق نورگیر و شاه نشین تنها برای نمایاندن کوچکی و بزرگی فضا نیست؛ بلکه اندازه و ابعاد، میزان دریافت نور، ویژگی های سطوح محصورکننده و چگونگی ارتباط آن با فضاهای مجاور نیز مشخص می شود.
طراحی داخلی- به ناچار- از تعریف معماری از فضا، پا فراتر می نهد. یک طراح داخلی باید هنگام برنامه ریزی جهت نظم دادن به فضا، مبله کردن و آرایش آن ، هم از خصوصیات بالقوه ی بنا در زمینه ی اصلاح و آرایش آگاه باشد و هم بر ویژگی های معمارانه ی آن، وقوف کاملی داشته باشد. روی این اصل، طراحی فضای داخلی نیاز به درک نحوه ی شکل گیری این فضا توسط نظام ساختمانی بنا و تعریف آن دارد. با چنین نگرشی ، طراح قادر خواهد بود تا عملا با یک فضا کار کند ؛ به همان شکل آن را ادامه دهد و ترکیبی را که در مقابل ویژگی های ضروری یک فضای معماری قرار می گیرد، اریه دهد.
فضاهای ساختاری
سیستم ساختاری یک بنا، فرم و طرح اصلی فضاهای داخلی آن را تعیین می کند. با وجود این ، ساختار چنین فضاهایی در نهایت از سوی عناصر طراحی داخلی شکل می گیرد. واژه ی « ساختار» در این جا، در مفهوم فیزیکی آن به کار نرفته است؛ بلکه به معنای انتخاب و آرایش عناصر داخلی است؛ به طوری که روابط قابل رویت این عناصر، فضای داخلی یک مکان را مشخص کرده و بدان نظم ببخشد.
دیوارک ها و سقف های کاذب معمولا برای تعیین یا تغییر فضای داخل چارچوب یا اسکلت ساختاری بنا، به کار می روند.
شکل و نظم اثاثیه نیز می تواند همچون دیوارها در یک فضای بزرگ ایجاد نوعی محصوریت کرده و الگوهای خاصی را به نمایش بگذارد. حتما یک عنصر تنها قادر است از طریق فرم، اندازه و شکل خود فضایی را تحت الشعاع قرار داده و حوزه ی فضایی اطرافش را نظم ببخشد.
نور والگوهای تاریک و روشن آن باعث می شود تا قسمتی از فضا جلب نظر کرده و در عوض از اهمیت سایر قسمت ها کاسته شود و در نتیجه، فضا از این طریق تقسم بندی شود.
طراحی داخلی
سطح صفحاتی چون دیوار، کف و سقف می تواند مرزهایی یک مکان را به وجود آورد. آنچه بر درک ما از موقعیت نسبی شان در فضا تاثیر می گذارد رنگ، بافت و طرح آنهاست که این مسئله به نوبه ی خود، آگاهی مارا از ابعاد، اندازه و تناسب یک مکان، تحت الشعاع قرار می دهد.
حتی ویژگی های صوتی سطوح یک مکان هم، می تواند مرزهای ظاهری فضای آن را تحت تاثیر قرار دهد. سطوح نرم و جاذب، صداها را خنثی کرده و مرزهای صوتی یک مکان را گسترش می دهد و در عوض سطوح سخت باعث انعکاس صداها در یک مکان شده و بر وجود مرزهای فیزیکی آن، تاکید می ورزند.
در نهایت، شکل گیری فضا به نحوه ی استفاده ی ما از آن بستگی دارد. ماهیت فعالیت های ما، و نحوی ی انجام آنها بر طرح، نظم و سازمان دهی فضای داخلی تاثیر می گذارد.
فرم فضایی
این سیستم ساختاری است که برای نخستین بار فضاهای داخلی را شکل می دهد. پس ازآن، صفحات دیوار و سقف، آن را مشخص می کند و سر انجام، درها و پنجره ها این فضاها را به فضاهای دیگر متصل می کنند. هر بنا، دارای الگوی مشخصی ازاین عناصر و سیستم هاست وهرالگویی، هندسه ی خاص خود را داراست که حجمی از فضا را به شکل خاص خودش در می آورد.
فهم را بطه ی میان شکل عناصر مشخص کننده ی فضا و شکل فضایی مشخص شده در یک طرح زمینی، البته سودمند است. این رابطه یا متاثراست از ساختار و یا از فضا. در هر دو حال، ما باید قادر به درک عاملی دیگر، به عنوان شریکی همسان در این رابطه باشیم.
مشاهده ی این رابطه ی دوگانه ی طرح زمینی- که از طریق آرایش و نظم عناطر طراحی داخلی نظیر میزها و صندلی ها به وجود می آید- نیز، به همان میزان سودمند است.
زمانی که یک صندلی در مکانی قرار می گیرد، نه تنها فضایی را اشغال می کند؛ بلکه نوعی رابطه ی فضایی هم میان خود محیط اطرافش به وجود می آورد. ما غیر از شکل صندلی، باید قادر به درک چیزهای دیگری باشیم و بتوانیم پس از اشغال فضای خالی، شکل فضای اطراف آن را هم تشخیص بدهیم.
با افزایش عناصر یک طرح، روابط فضایی نیز تنوع می یابد. این عناصر، درون مجموعه ها و دسته هایی قرار می گیرند که هر کدام، نه تنها فضا را اشغال می کنند؛ بلکه بیانگر یا مشخص کننده ی یک فرم فضایی نیز هستند.
ابعاد فضایی
ابعاد فضایی داخلی نیز همانند فرم فضایی، به طور مستقیم با ماهیت ساختاری بنا،استحکام مصالح و اندازه و فاصله ی اعضای آن ارتباط می یابد. ابعاد فضا، به نوبه ی خود مشخص کننده ی تناسب و اندازه ی یک مکان بوده و بر نحوه ی استفاده ی آن تاثیر می گذارد.
عرض- که یکی از ابعاد افقی فضا محسوب می شود- از قدیم به سبب نوع مصالح و روش های سقف زنی محدود بوده است. امروزه به کمک منابع مورد نیازو مقرون به صرفه، تقریبا از لحاظ فنی ساخت هرگونه بنایی ممکن است. تیرهای چوبی یا فلزی و سقف های پیش ساخته ی بتونی قادرند بر دهانه ای به عرض ۳۰ فوت(۹ متر) قوس بزنند. با خرپاهای چوبی یا فلزی، حتی می توان بر دهانه ای به عرض ۶۰ فوت( ۱۸ متر) یا بیشتر به هم قوس زد. قوس زدن بر دهانه ی عریض تر، به کمک قاب های فضایی، انواع ساختارهای قوسی مثل گنبدها،سیستم های معلق و پرده هایی که با فشار هوا حمایت می شوند، امکان پذیر است.
در حالی که ممکن است عرض فضای داخلی یک مکان، به علت ضرورت های اولیه ی ساختار، محدود شود می توان آن را بر حسب مقتضیات سکنه و مرزبندی های مورد نیاز میان افراد و فعالیت های آن ها شکل داد.
حدود طول- بعد افقی دیگر فضا- بر حسب دلخواه و یا شرایط موجود تعیین می شود. طول و عرض فضا- با کمک یکدیگر- تناسب و شکل پلان یک اتاق را مشخص می کنند.
یک مکان مربع شکل با طول و عرض یکسان، حجم ثابت و شکل هندسی منظمی را داراست.
یکسانی اضلاع، باعث تمرکز یافتن وسط آن می شود که این مرکزیت، با پوشیده بودن فضای آن به وسیله ی سقفی گنبدی یا هرمی تشدید می شود.
برای کاهش این مرکزیت می توان شکل سقف را نا متقارن انتخاب کرد و یا یک یا چند دیوار را به اشکال مختلفی در آورد.
تاثیر ارتفاع های گوناگون سقف
سومین بعد فضای داخلی، ارتفاع ان است که به وسیله ی سقف مشخص می شود. این بعد قائم به همان میزان ابعاد افقی فضا در شکل دهی به کیفیت فضا موثر است.
در حالی که تعبیر ما از ابعاد افقی یک مکان، به جهت عدم دید کافی ناقص است؛ از مقایسه ی قد خودمان با ارتفاع یک مکان، درک دقیق تری ازاین بعد قائم خواهیم داشت. به نظر می رسد تغییر محسوس در ارتفاع یک مکان، بیش از تغییری مشابه در طول یا عرض؛ بر دید ما نسبت به فضا اثر می گذارد.
سقف های بلند معمولا القا کننده ی رفعت و شکوه اند؛ در حالی که سقف های کوتاه تداعی کننده ی فضایی صمیمانه و گرم(همانند فضای غارها) هستند.البته نباید پنداشت که تعبیر ما از ابعاد یک فضا تنها تحت تاثیر ارتفاع آن است؛ بلکه، رابطه ی ارتفاع با طول و عرض آن هم در این امر سنجیده می شود.
سقفی که توسط کف طبقه ی بالا به وجود می آید، معمولا صاف است و حال آنکه سقفی که به وسیله ی ساختار بام شگل می گیرد، قادر به انعکاس شکل خود و نحوه ی پوشش فضاست.
اشکال تک شیب، شیروانی و قوسی سقف، به فضا جهت می دهند؛ در حالی که سقف های گنبدی و هرمی ، مرکزیت فضا را مورد تاکید قرار می دهند.
سازه ی بی حفاظ بام می تواند به سقف شفافیت، بافت، الگو و کارکرد ببخشد.
گذار فضایی
اگرچه فضاهای منفرد برای مقاصد یا انجام فعالیت های خاصی طراحی و ساخته می شوند؛ با این حال تمام آنها در محدوده ی یک بنا گرد هم می آیند؛ چرا که کارکردی مرتبط با یکدیگر دارند؛ کاربران آنها از یک گروه هستند و کاربرد آنها نیز یکسان می باشد. چگونگی ارتباط فضاهای داخلی، نه تنها از طریق وضعیت نسبی آنها در طرح فضایی بنا مشخص می شود؛ بلکه به ماهیت فضاهای رابط و مرزهای مشترک آنها نیز بستگی دارد.
صفحات کف و دیوارو سقف قسمتی از فضا را مشخص و تفکیک می کنند. در این میان، دیوار از آن جهت که نسبت به راستای میدان دید دارای وضعیتی قائم است- به عنوان یک مرز فضایی- نمودی بیشتر دارد. این عنصر، میدان دید را محدود کرده و در مقابل جابه جایی به عنوان مانع عمل می کند. درها و پنجره ها که با گشودگی قسمتی از دیوار به وجود می آیند، باعث ایجاد ارتباط بین فضای اطراف و فضای داخلی- که در اصل قسمتی از آن بوده است.

نوشته شده در چهار شنبه 21 تير 1391برچسب:,ساعت 2:15 توسط محمد احمدی|



قالب جدید وبلاگ پیچك دات نت